1/19/2014 gdzieś w czasoprzestrzeni

zastygłam

zawiesiłam się w czasoprzestrzeni

i choć ludzie mnie widzą 

niczego to nie zmieni

zniknęłam 

dla siebie i dla innych

zamknęłam drzwi przed światem

 i nie znalazłam winnych
zostałam dla siebie katem

cóż kogóż miałam szukać

gdzie zyskać odkupienie

w zadumę wpadłam znowu

i nagle jest

olśnienie

zrezygnowałam z siebie

zamknęłam rozdział tęgi

zabrakło mi odwagi
dlatego zbieram cięgi
gdzie dziś są me marzenia
czy słońce znów zaświeci
wyrzekłam się wszystkiego 
dla dobra własnych dzieci
 a gdzie jest dobro moje
me senne urojenia
czy nigdy już nie ujrzą 
najskromniejszego cienia
czy pytać mi zostanie
a ja? czy mogę teraz
i wrzucić wszystko w bajki
jak to bywało nie raz
hmmm....trudno snuć osnowę 
gdy wątku braknie w słowach
co tli się w mym umyśle 
zostawiam w waszych głowach