w swej samotności
w swej samotności upajasz się
kojąc swą rozdartą duszę marzeniami
widmem tego, co masz na wyciągnięcie ręki
tkwiąc w beznamiętnym grobowcu
w swej samotności dogorywasz
odkrywając wszystkie stracone chwile
których nigdy nie było i nie będzie
oddając to, czego nigdy nie miałaś
za nic, darmo
w swej samotności rozwijasz skrzydła
chcąc lecieć jak rajski ptak,
któremu podcięto lotki,
i tkwisz w niepewności złotej klatki
będąc niewolnikiem własnej duszy
0 komentarze:
Prześlij komentarz