piątek, 9 listopada 2012

w łzach

w łzach smutku nie rozpuszczę,
lecz serce utopię
może tonąc ostatni raz zawoła;

w łzach nawet powietrze
niczym głaz rozpiera płuca
 i choć przenikliwy ból przywoła
 wolę cierpieć samotnie
w ukryciu
by choć coś poczuć na tym padole
 by dać ujście życiu





0 komentarze:

Prześlij komentarz