poranek... po poprawkach
Szczęściem skąpany każdy poranek
W słońcu zaś zorzy odbicie
marzeń to moich zaledwie ułamek
uśpiony w nieba błękicie
Piersi rozprężam nadziei tchnieniem
ciemności nocy żegnam uśmiechem
oczy napawam kwiatów istnieniem
a woń ich chwytam z oddechem
Bądź pochwalony każdy poranku
za to że jesteś na co dzień
bądź znów jutrzenką na moim ganku
o każdym księżyca zachodzie
optymistka :) i to w Tobie lubię :)
OdpowiedzUsuńoptymistka............może i tak, ale i to na pewno pełna radości życia:)
Usuń